ასე ამბობდა პროკურორი • ახმეტელის თეატრი

ჟანრი: დრამა

ენა: გერმანული,რუსული

ხანგრძლივობა: 70 წუთი

რეჟისორი: გრიგორი კოფმანი

მწერალი/ინსცენირება: ვლადიმერ სოროკინი

მთავარ როლში: გრიგორი კოფმანი

თბილისური ბროწეულები - კამერული და მონო სპექტაკლების საერთაშორისო ფესტივალი გერმანია - გრიგორი კოფმანის დამოუკიდებელი პროექტი ასე ამბობდა...პროკურორი - ვლადიმირ სოროკინის ნაწარმოების (რომან “ნორმას” მე-7 ნაწილის მიხედვით) სასამართლო გარჩევა - შიზოფრენია პიროვნების გაორებით, დამსწრე საზოგადოების, ნაფიცი მსაჯულების, ბრალმდებელის და მაყურებლის ჩართულობით. (ბრალმდებელი) - გრიგორი კოფმანი (ტექსტი, მოქმედება) ვლადიმერ სოროკინის ნამუშევრები, მრავალშრიანი სიტუაციების სცენაზე გაშლის შესანიშნავ შესაძლებლობას იძლევა ეს ხდება თანამედროვე მითოლოგიური გამოსახულების წყალობით, რომელიც შეიძლება აღინიშნოს როგორც კაცობრიობის კულტურის მოჩვენებად. ანუ ის არ არის სისხლხორციანი სრულყოფილი არსება, არამედ ვინმე სული, შექმნილი კულტურის ისტორიაში მნიშვნელოვანი მიღწევების ნაკვალევისა და ანაბეჭდების საფუძველზე. ის თავს იჩენს ლინგვისტური ასოციაციების სიმდიდრის, ქცევის აბსურდის მეშვეობით პერსონაჟებში. ასევე შოკისმომგვრელი ელემენტებით ერევა, ერთი შეხედვით საკმაოდ ტრადიციულ თეატრალურ წარმოდგენაში. ასე რომ, „მთავარი ბრალმდებლის გამოსვლაში“ პროკურორი ეხება გარკვეულ ბრალდებულს, რომელსაც არსებითად ბრალი ედება, იმაში რომ შედეგად მისი მეცნიერული კვლევისა, მეოცე საუკუნის ხელოვნებას, ადამიანური კულტურის ყველა სხვა მიღწევაზე უფრო მაღლა აყენებს.ლეონარდოზე, შექსპირზე, მოცარტზე მაღლა...იძულებული, თუმცა ამ საქმის განხილვის დროს მოქმედებს კონკრეტული კულტურული მხილებებით და ბრალდებულის მისამართით გამოირჩევა არასტანდარტული ლოგიკით. მოსაუბრე დროდადრო ბრალდებულად გადაიქცევა... - ვინ არის მარსელ დიუშანი?-რას ნიშნავს თეთრი საშარდე ცარიელ საგამოფენო დარბაზში? რა დამანგრეველი როლის შესრულება შეუძლია სახელმწიფოს მშენებლობას კულტურულ კვლევებში, განსაკუთრებით თუ ისინი დაკავშირებულია ავანგარდული ხელოვნებასთან? ამ კითხვებს მთელი სიმკაცრითა და პრინციპით სვამს სახელმწიფო ბრალმდებელი, ადვოკატი კი რა თქმა უნდა, ეწინააღმდეგება. ყველაფერი კარგად იქნებოდა, თუ პირველი, დროდადრო არ "იპოვიდა", მეორე კი, რომ არაფერი ექნებოდა არგუმენტი, მუსიკალური გამონათებების გარდა. მონოსპექტაკლის გამორჩეული პროზა, რომლის მსგავსიც არავის უნახავს და სმენია.

Tbilisi Pomegranates International Chamber and Mono Play Festival Germany - Grigory Kofman Independent Project That's What He Said... The Prosecutor - based on Vladimir Sorokin (7th part of the novel "The Norm") A judicial proceeding-schizophrenia with personality splits of all present, including the jury-spectators Prosecutor (Defendant) – Grigory Kofman (text, action) Vladimir Sorokin's works provide an excellent opportunity to unfold multi-layered situations on stage. This happens thanks to a modern mythological image that can be described as the Ghost of Human Culture. It's not a full-bodied character, but a spirit cobbled together from traces-imprints of the most important achievements in the history of Culture. It manifests through the richness of linguistic associations, the absurdity of characters' behavior, and intervenes with shocking elements in seemingly traditional theatrical action. In "The Speech of the Chief Prosecutor," the prosecutor deals with the Case of a certain Defendant, accused essentially of placing twentieth-century art above all other achievements of human culture – above Leonardo, Shakespeare, Mozart... However, forced to operate with specific cultural-evidence and address the defendant's non-standard logic when examining this Case, the speaker himself occasionally turns into the Defendant... - Who is Marcel Duchamp? - What does a white urinal in an empty exhibition hall mean? What destructive role can cultural studies play in state-building, especially if they are related to avant-garde art? These questions are posed with all sharpness and principle by the state Prosecutor, to whom the Defense Attorney, of course, objects. Everything would be fine if the former didn't occasionally "get carried away," and the latter had no arguments other than musical imprints. Outstanding prose, as no one has ever seen or heard it before.