პიესა ომის შემდეგ, იძულებით მიტოვებულ სოფლებზეა, ომში უსაფლავოდ დაკარგულ მიცვალებულებზე და საქართველოს უახლესი ისტორიის, ოკუპაციის შემდეგ დარჩენილ ტკივილზე. პიესის მთავარი გმირები, გარდაცვლილი ბებია ოლა და პაპა ილა არიან, რომლებიც უკვე დიდი ხანია , სამაჩაბლოს ერთ-ერთი, ოკუპირებული სოფლის სასაფლაოზე წვანან. აქ , თითქმის აღარავინ დადის , აღარც სანთლებს ანთებენ , როგორც უწინ. არა და აღდგომის ბრწყინვალე დღესასწაულის დამდეგ ღამეს, მოდიოდნენ და საკუთარ მიცვალებულებს სანთლებს უნთებდნენ. ისე აჟიკჟიკდებოდნენ სანთლები სასაფლაო ერთი დიდი ქალაქი გეგონებოდა. სპექტაკლის რეჟისორმა გადაწყვიტა პიესაში გამოეყენებინა მიხო მოსულიშვილის ნაწარმოები „ ზეცას ვიყავ, ზეცა ვნახე“ და აფხაზეთისა და სამაჩაბლოს ომგამოვლილი ადამიანების ნამდვილი ამბები. სპექტაკლში გამოყენებულია ქართული იავნანა, სულხან ცინცაძის „ ყელსაბამი“ და ნინო-კიკვაძე- ბარათაშვილის სიმღერა „ მეჯინიბე“.
ასაკი:12+
ჟანრი: დრამა
ენა: ქართული
სუბტიტრები: ქართული
ხანგრძლივობა: 70
რეჟისორი: ეკატერინე (კატო) შარიქაძე
ავტორი: მიხო მოსულიშვილი
მხატვარი: მაია სულხანიშვილი
არანჟირება: ეკა შარიქაძე, ელენე ბეჟაშვილი
რეჟისორის ასისტენტი: ნატა არველაძე
მსახიობები: მაია ჩართოლანი, მერაბ შარიქაძე, მალხაზ შაყულაშვილი, ნინო პაპიაშვილი, მია მიქელაძე, ჯაბა ჯანაშია, ლილი მეტრეველი